قسمتی از منظومه سلام اباد نامه.حبیب یغمایی

قسمتی از منظومه سلام آباد نامه

از حبیب یغمائی

سلام آباد ابادی کوچکی است در حوالی خور و مکانی بسیار خلوت و خیال انگیز

خداوندا کــــــــــلامت یـاد دارم //به بعضی نکته ها ایــــــراد دارم
چـــرا بر بولــــهب دشنـــام دادی// به قـــرآن شــــریفت نـــــام دادی
به زعم من به دنیا یک وجب نـیــست// که در آن یک وجب صد بولهب نیست
****
عزازیــلـــت مــقرب تر ملــک بــود //پــــَـر ِ او بـــرتــــــر از اوج فلــک بـود
مــقــرب تر ز جبریــــل امین بـــود// بر او از حق تعالی آفـــریــــن بود
چو آدم را خدای از خاک برداشت //عــــزازیــــل از نیایش روی برداشت
بگفت این را که از گل آفرینی //به غیر از معــــصیت از او نبـــــیـنی
وی از خاک است و من هستم ز آذر// ز خـــــاک آذر هــــزاران بـــار بهتر
خدایا سجده گاه من تویی تو //امیـــد مـن ، پنـــاه من تویی تو
نخواهم سجده کردن بر چنین کس //تویی مسجود و معبود و همین بس
به چشم دل چو بینم کار شیطان //ستــــایـــــش دارم از رفتار شیطان
نگر کز آدمی جز شر چه خیـــزد //ز نسلی بی پدر مــادر چه خیزد
چرا لعنت کنی بر ایـن فرشتــــه// که حق او را ز نور خود سرشته
خود از دیو لعیـــن ملعون تری تو// چرا لعـنـــت کنی بــر دیـگری تـــو
خدایـــا زاین ســـخن ها تــوبه تـوبه
که آلایــد دهــن ها توبه توبه !!!